خوش آمدید

چاک بست برای تکنیک های بسیار نوآورانه خود که برای نقاشی چهره انسان استفاده می شود اشاره شده است. او در اواخر دهه 1960 برای عکاسی پرتره های عکسبرداری خود، به شهرت رسید.
چه کسی چاک نزدیک است؟
چاک بست در 5 ژوئیه 1940 در مونرو، واشنگتن متولد شد. در معرض دشواری شدید، بستن در مدرسه ضعیف بود، اما آرزوی ساختن هنر را داشت. پس از به دست آوردن MFA خود را از ییل در سال 1964، بستن جای خود را در بالای جهان هنر آمریکایی با ایجاد پرتره های مقیاس بزرگ، photorealist که خلاقانه تفاوتی تمایز بین عکاسی و نقاشی را جای گرفت.

زندگی زودهنگام
چارلز توماس نزدیک در تاریخ 5 ژوئیه 1940 در مونرو، واشنگتن متولد شد. فرزند والدین هنری که حمایت زیادی از منافع ابتدایی خلاقیت خود داشتند، بستن، که از نارسائی شدید رنج می برد، تقریبا در تمام مراحل تحصیل در مدرسه به جز هنر تلاش کرد. او در مدرسه به شدت محبوب نبود و مشکلات او به وسیله شرایط عصبی عضلانی که او را از ورزش بازی نکرد، تقویت شد.

برای اولین دهه زندگی خود، دوران کودکی بستگی بیشتر یا کمتر پایدار بود. اما هنگامی که او 11 ساله بود، هنگامی که پدرش فوت کرد و مادرش سرطان سینه را گرفت، فاجعه ای رخ داد. سلامت خود را در نزدیکی این بار نیز به محض اینکه یک عفونت کلیه به مدت تقریبا یک سال در رختخواب خود قرار گرفت، به اوج خود رسید.

با این همه، از طریق تمام اینها، بستن عمیق تر عشق خود را به نقاشی و هنر به طور کلی. در سن 14 سالگی، او نمایشگاه نقاشیهای جکسون پولاک را دید. سبک و تمساح Pollock تأثیر زیادی بر روی بستن گذاشت و، همانطور که بعدا به آن اشاره کرد، او را متعهد به تبدیل شدن به یک هنرمند کرد.

آموزش و کارهای اولیه
در نهایت بستن در دانشگاه واشنگتن، در سال 1962 فارغ التحصیل شد و بلافاصله به شرق ییل رفت تا برای کارشناسی ارشد هنرهای زیبا از دانشکده هنر و معماری دانشگاه مطالعه کند.

بستن به شدت در جهان انتزاعی، بستن رادیکال تمرکز خود را در ییل تغییر داد، انتخاب برای آنچه که امضای خود را به سبک: نورپردازی. با استفاده از یک فرآیند، او به عنوان "بافندگی" توصیف کرد، بستن فرمول های بزرگ Polaroids از مدل ها را ایجاد کرد که پس از آن دوباره روی بوم های بزرگ ایجاد شد.

این کار ابتدایی، جسورانه و صمیمی و به جلو بود، تکثیر جزئیات خاصی از چهره های انتخاب شده خود را، یک واقعیت ساخته شده است هر چند بیشتر قانع کننده زمانی که با توجه به این که نزدیک نیز از وضعیت neurological prosopagnosia یا کورکورانه رنج می برد، که مانع او از شناختن چهره ها. علاوه بر این، قطعه های او تمایز بین نقاشی و عکاسی را به طریقی که هرگز قبلا ساخته نشده بود تار نپوشانند. تکنیک های او نیز قابل توجه بود، به ویژه رنگ استفاده از آن، که کمک کرد راه را برای توسعه پرینتر جوهر افشان.

در اواخر دهه 1960، قطعات نزدیک و نزدیک به آن در صحنه هنر نیویورک تأسیس شد. یکی از مشهورترین نویسندگانش از آن دوران، یکی دیگر از استعدادهای هنری جوان، فیلسوف شیشه ای بود که در سال 1969 به کار خود ادامه داد و در سال 1969 به چاپ رسید. از آن زمان تاکنون یکی از مشهورترین قطعات او شده است. او بعدها نقاش مرس کنینگهام و رییس جمهور سابق بیل کلینتون، در میان دیگران بود.

در سال های 1970، کار بستن در بهترین گالری های جهان نشان داده شد و به طور گسترده ای به عنوان یکی از بهترین هنرمندان معاصر آمریکا شناخته شد.

چاک بست

فلج و استقامت
در سال 1988، پس از شکستگی ناگهانی یک شرایین ستون فقرات، دوباره دوباره با شکست روبرو شد. در حقیقت پس از حادثه، نزدیک بود تقریبا به طور کامل فلج شد. در نهایت، پس از دوران فیزیوتراپی، بستن، که به طور دائم به صندلی چرخدار محدود می شد، استفاده جزئی از اندام خود را دوباره به دست آورد.

علیرغم محدودیت های فیزیکی، نزدیک به کار خود ادامه داد. بستن به وسیله یک قلم مو به مچ دست خود ادامه داد تا نقاشی کند، اما در شیوه ای که انتزاعی تر و دقیق تر بود. شهرت و جایگاه او در کمترین حد رنج برده است.

در سالهای اخير، موضع بستن در دنیای هنر آمریكا بدون تغییر بوده و كار او با بررسی های عجیب و غریب و هزینه های كم هزینه مواجه شده است. در سال 2000، پرزیدنت کلینتون نامزد دریافت کننده مدال ملی هنرها شد. در سال 2007، زندگی او موضوع مستند کامل بود، چاک بست: یک پرتره در حال پیشرفت، به کارگردانی ماریون کجاوری.

شخصی
بستن اولین همسر خود، لسلی، در سال 2011 را از هم جدا کرد. دو سال بعد، او با هنرمند Sienna Shields ازدواج کرد.

در اواخر سال 2017، بستن خود را در میان فهرست گسترده ای از مردان با نفوذ متهم به سوء رفتار جنسی طبقه بندی کرد. اتهامات عموما هنرمند را از زنان خواست تا برهنه را برای او بپوشانند و نظرات خام درباره قطعات بدن خود را بیان کنند.

وی در دفاع از اقداماتش گفت: "آخرین بار که نگاه کردم، ناراحتی جسمی بزرگ نبود." "من هیچ وقت کسی را به اشک نمی راند، هیچ کس هرگز از محل خارج شد. اگر من کسی را خجالت زده و یا باعث ناراحتی آنها شدم، من واقعا متاسفم، منظور من نیست. من تصدیق داشتن دهان کثیف، اما ما همه بزرگسالان. "